فاطمه خاجی - کارشناسی ارشد صنایع غذایی دانشگاه تهران
فاطمه اکرمی - کارشناسی ارشد صنایع غذایی دانشگاه تهران
سیدمیثم حسینی پور - دانشجوی دکتری صنایع غذایی دانشگاه گرگان

الکتروریسی تکنیک تولید نانوالیاف پلیمری است که با اعمال یک میدان الکترواستاتیکی به محلول پلیمری یا پلیمر مذاببه دست می آید. در واقع الکتروریسی متکی بر الکتروهیدرودینامیک یک قطره پلیمری در یک میدان مغناطیسی قوی است.از تکنیک الکتروریسی میتوان در تولید محصولات بیولوژی مانند نانوفیبرهای حاوی میکروارگانیسم ها، سلول ها، پروتئین هاو اسیدنوکلئیک ها استفاده کرد. عواملی مانند زنده مانی و ثبات سلول ها و ترکیبات بیولوژی، چالش اصلی در تولید اینمحصولات است که می توان از تکنیک الکتروریسی برای حفظ ثبات و زنده مانی استفاده کرد. در تولید نانوفیبرها به روشالکتروریسی بیشتر از ترکیبات مصنوعی نسبت به طبیعی برای تولید فیلم استفاده شده و همچنین جهت بهبود ویژگی هایفیزیکی پلیمرها معمولا از مخلو ط آنها استفاده می شود. سلول های زنده ی باکتری ها و قارچ ها می توانند در داخلنانوفیبرها قرار بگیرند. به طور کلی، ادغام ترکیبات بیولوژیکی در نانوالیاف دارای مزایای متعددی است، که یکی از آنهاایجاد حفاظت و تسهیل انتقال کنترل شده است که می تواند در صنعت غذا کاربردی باشد. مطالعات آینده باید بر رویچالش هایی مانند انتقال محصولات بیولوژی در داخل ذرات در سطح صنعتی باشد. پروبیوتیک ها گروهی از میکروارگانیسم هاهستند که معمولا با فرآیند ریزپوشانی تثبیت می شوند زیرا تاثیر مفید آنها در بدن نیازمند بقای آنها در شرایط سختاست. علاوه بر این، باکتری های ریزپوشانی شده در پزشکی، صنایع غذایی و کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.

نانوفیبر، الکتروریسی، پروبیوتیک، ریزپوشانی