ویژگی های نوری، چسبندگی نانوپوشش های سیلیکا- اکسید ایندیم قلع (ITO)

در این پژوهش پوشش های پلیمری هیبریدی آلی- معدنی بر پایه اپوکسی- سیلیکا و دارای مقادیر متفاوت نانوذرات اکسیدایندیم قلع (ITO) اصلاح شده تهیه شد و خواص نوری و چسبندگی این پوششها مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ازپیش ماده های آلی- معدنی سیلانی ۳-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (GPTMS) و تترا متوکسی سیلان(TMOS) استفاده شد و پوشش ها توسط فرایند سل- ژل و تحت دمای پایین تهیه شدند. در این مطالعه آزمونهایطیف بینی زیر قرمز (FTIR)، شفافیت نوری، چسبندگی Cross-cut ،میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ومیکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مورد استفاده قرار گرفتند. توسط طیف های مربوط به آزمون FTIR ساختارشیمیایی، گروه های آلی و عاملی پوشش های پلیمری مشخص شد. آزمون شفافیت نوری نشان داد که پوشش هاینانوکامپوزیتی پلیمری حاضر از شفافیت بالایی برخوردارند. شفافیت نمونه های دارای کمتر از %۲ وزنی از نانوذرات ITO ،بالای %۸۲ گزارش شد که با افزایش مقدار نانوذرات، شفافیت کاهش می یابد. نتایج به دست آمده از آزمون چسبندگی -Crosscut نشان داد که انواع پوشش های هیبریدی پلیمری تهیه شده بر زیرلایه مربوطه از چسبندگی بالایی برخوردارند. نتایجحاصل از TEM نشان داد که نانوذرات مکعبی شکل هستند و ابعاد نانوذرات ITO در پوشش ها کمتر از ۵۰ نانومتر میباشدوآزمون SEM نشان داد که در فصل مشترک پوشش و زیرلایه هیچگونه فاصله ای وجود ندارد که نشان دهنده ی چسبندگیخوب پوشش ها به زیرلایه ی مربوطه است. ضخامت فیلم اعمال شده توسط آزمون µ۱۰m, SEM تعیین شد.

Keywords:

اکسید ایندیم قلع , نانوپوشش , سیلیکا , چسبندگی , نوری