بررسی اثربخشی آموزش موسیقی بر تنظیم هیجان در بین کودکان و نوجوانان ۱۲-۱۶ ساله شهر شیراز

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش موسیقی بر تنظیم هیجان در بین کودکان و نوجوانان ۱۲-۱۶ ساله شهر شیراز صورت گرفت. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان و نوجوانان محدوده سنی ۱۲-۱۶ سال بود، که در آموزشگاه های موسیقی شهر شیراز، منطقه دو و چهار فعالیت می کردند، که تعداد ۴۰ نفر از آن ها با شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری کنترل و تجربی جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) بود، که پایایی و روایی پرسشنامه ۰/۸۴ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS۲۳ صورت گرفت. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد، در حالت پیش آزمون میزان تفاوت کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی؛ راهبرد های سازش یافته و زیر مقیاس های خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر/ نشخوار ذهنی و فاجعه نمایی؛ راهبرد های سازش نایافته در گروه های کنترل و آزمایش معنی دار نبود. در حالت پس آزمون میزان تفاوت کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی؛ راهبرد های سازش یافته و زیر مقیاس های خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر/ نشخوار ذهنی و فاجعه نمایی؛ راهبرد های سازش نایافته گروه آزمایش به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. نتایج نشان داد، آموزش موسیقی می تواند در تنظیم هیجان موثر باشد و هیجانات منفی را کاهش دهد و همچنین بر بهبود هیجانات مثبت تاثیر دارد.

Keywords:

موسیقی , تنظیم هیجان , کودکان و نوجوانان