افزایش کیفیت مسیریابی در شبکه های حسگربیسیم مبتنی بر شبکه های عصبی

شبکه حسگر بی سیم خواصی مانند هزینه کم، توان و طول عمر محدود دارند و این حسگرها می توانند برای نظارت محیط،کنترل آلودگی هوا و بررسی آتش سوزی در جنگل و اندازه گیری کیفیت آب و ... استفاده شوند و متشکل از هزاران یا صدهانود می باشند. شبکه حسگر بیسیم نیاز به مدیریت در جنبه های مختلف از جمله کمترل انرژی مصرفی، مسیریابی مناسب وبدون همزمانی برای ارسال اطلاعات دارند. برای بهبود پروتکل های مسیریابی خوشه بندی تعداد، اندازه خوشه و انتخابسرخوشه مناسب فاکتور اساسی می باشد امروزه، در شبکه های حسگر بی سیم، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی ازطریق تقسیم گره های همسایه به خوشه های مجزا و انتخاب سرخوشه های محلی برای ترکیب و ارسال اطلاعات هر خوشه بهایستگاه مبنا و سعی در مصرف متوازن انرژی توسط گره های شبکه، بهترین کارایی را از لحاظ افزایش طول عمر و حفظ پوشششبکه ای در مقایسه با سایر روش های مسیریابی به دست می آورند. در این تحقیق، یک پروتکل جدید خوشه بندی متمرکزمبتنی بر انرژی با استفاده از شبکه عصبی نقشه خودسازماندهی برای شبکه های حسگر بی سیم ارایه می شود که قادر بهخوشه بندی گره های شبکه بر اساس سطح انرژی و مختصات گره ها می باشد. این پروتکل با استفاده از تعداد مشخصی ازگره های پرانرژی در شبکه و اعمال آن ها به عنوان وزن نورون های نقشه خودسازماندهی، نزدیک ترین گره های کم انرژی را جذبگره های پرانرژی می کند؛ به طوری که خوشه ها لزوما از گره های مجاور تشکیل نشده و در واقع براساس دو پارامتر سطح انرژیو همسایگی، خوشه هایی با انرژی متوازن تشکیل خواهند شد.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , شبکه عصبی خوشه بندی , مسیریابی , بهینه سازی , خودسازماندهی , کاهش مصرف انرژی