سعید خدایگان - استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
امیر قاسمعلی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی بابل، بابل
حامد افراسیاب - استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی بابل، بابل

در سازه های ورقی فلزی، به دلیل انعطاف پذیری زیاد ورق ها، خطاهای ابعادی و هندسی تلرانس های مونتاژی را به طور چشم گیری تحت تاثیر قرار می دهند. از طرفی مراحل مختلف طراحی، ساخت و مونتاژ اجزای مجموعه های مکانیکی، درگیر با عوامل مختلف شامل عدم قطعیت های ابعادی، هندسی و مادی می باشد. از این رو، ارائه مدلی جامع که بتوان براساس آن انتشار تغییرات ناشی از عدم قطعیت ها طی فرآیندهای تولید و ارتباط آن ها با تلرانس های مونتاژی را با دقت بالایی پیشبینی نمود، ضروری است. در روش ضرایب تاثیر معمولی، عدم لحاظ اثرات تماس بین اجزاء علاوه بر نفوذ سطوح تماس، باعث بروز خطا در تخمین تلرانس های مونتاژی نیز می گردد. در این مقاله با اصلاح روش ضرایب تاثیر و با درنظر گرفتن اثرات تماس اجزاء با استفاده از روش اجزاء محدود، روشی کارآمد جهت تحلیل تلرانسی سازه های ورقی انعطاف پذیر به منظور تخمین دقیق خطاهای انباشته در مشخصه های مونتاژی ارائه می گردد. در این راستا، یک استراتژی مناسب برمبنای مدل سازی و تحلیل عدم قطعیت های موثر در فرآیند مونتاژ مجموعه ها با اجزای انعطاف پذیر پیشنهاد می شود. در پایان، قابلیت های روش پیشنهادی با ارائه یک مثال موردی، بررسی و صحت نتایج حاصل از این روش در مقایسه با نتایج شبیه سازی های مونت کارلو و نتایج تجربی صحه گذاری می گردد

سازه ورقی انعطاف پذیر، روش ضرایب تاثیر، تحلیل تماس، روش المان محدود