شهرام فرامرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران
رضا نصوحی - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران
مرتضی هومان فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکاترونیک، دانشکده مکانیک، دانشگاه تبریز، ایران

در این مطالعه به روش تجربی، حرارت منتشر شده در قطعهکار از جنس آلیاژ ۹۰cu-۱۰sn در ماشین کاری با سرعت بالا مورد بررسی قرار گرفت. انجام این کار با استفاده از سیستم الکترونیکی و فیکسچربندی که خاص این مطالعه طراحی شده بود صورت پذیرفت. این روش از لحاظ اینکه حرارت انتقالی به قطعه کار را تعیین می کند بسیار حائز اهمیت می باشد. دمای محل براده برداری در ماشین کاری با سرعت بالا به دلیل خاصیت ادیاباتیک، مقدار زیادی از آن به وسیله براده از محل ماشین کاری خارج شده و مقدار باقی مانده حرارت محل ماشین کاری به قطعه کار و ابزار انتقال می یابد. در این مطالعه با افزایش سرعت برشی به بررسی مقدار حرارت انتقالی به قطعه کار فسفربرنزی پرداخته شد. نتایج نشان داد که در روش ماشین کاری با سرعت بالا حرارت انتقالی به قطعه کار با گذاشتن از سرعت بحرانی برش کاهش می یابد. طبق این نتایج در آلیاژهای فسفربرنز مخصوصا در مواردی که ضخامت قطعه کار کم می باشد و حرارت می تواند باعث بروز اعوجاج های ناخواسته در قطعه کار شود می توان از این روش به عنوان یک روش بهینه و اقتصادی که عاری از اثرات سوء حرارتی باشد استفاده کرد

ماشین کاری با سرعت بالا، سیستم الکترونیکی، سیستم فیکسچربندی، سرعت برشی، حرارت انتقالی به قطعه کار