بررسی رابطه بین مدیریت مناسب آبیاری و عملکرد دانه گندم آبی در استان لرستان

مدیریت منا سب آبیاری در زراعت گندم رقم نوید در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد طی سال زراعی ۷۵-۱۳۷۴ بررسی شد. تاثیر چهار برنامه آبیاری پس از ۴۰، ۷۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A و چهار مقدار آب به منظور افزایش رطوبت خاک عمق ریشه تا حد ظرفیت مزرعه (FC) بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بررسی گردید. نتایج نشان داد انجام آبیاری بعد از ۱۰۰ میلی متر تبخیر با کارایی مصرف آب ۱/۳۹ کیلوگرم بر مترمکعب برای حصول به مقدار عملکرد مطلوب نسبت به دیگر تیمارها برتری دارد. اثر آبیاری بر عملکرد دانه گندم معنی دار بوده و بیشرین مقدار عملکرد حدود ۵۲۰۶ کیلو گرم در هکتار با آبیاری پس از ۷۴ میلی متر تبخیر تجمعی بدست آمده است و تیمارهای پس از ۴۰، ۱۰۰، ۱۲۰ میلیمتر تبخیر تجمعی با عملکرد به ترتیب حدود ۶۴۱۶، ۶۶۵۲، ۵۴۱۶ کیلو گرم در هکتار بعد از آن قرار دارند . میانگین وزن هزار دانه در تیمارهای آبیاری با هم اختلاف معنی دار داشتند. درصد پروتئین دانه در تیمارهای ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخیر اختلاف معنی دار نداشتند و بالاترین در د پروتئین مربوط به تینار آبیاری بعد ار ۴۰ میلی متر تبخیر بود

Keywords:

تشتک تبخیر کلاس A , کارایی مصرف آب , تبخیرتجمعی , ابیاری گندم