شناسایی تراکم های مطلوب نخود فرنگی در سطوح مختلف آبیاری تکمیلی با استفاده از نمودار دو وجهی محیط × صفت و تراکم × محیط

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود فرنگی لاین پیشرفته Spirng۲ ، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۴-۸۵ در شهرستان نهاوند به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به مرحله اجرا درآمد . تیمارهای آبیاری تکمیلی در مرحله کاشت I۲ ، ۵۰ درصد گلدهی I۳ و پر شدن غلاف ها I۴ همراه با شاهد دیم I۱ به عنوان کرت های اصلی و تراکم های بوته d۱,۶۷,d۲, ۳۳,d۳,۲۲,d۴, ۱۷ بوته در مترمربع به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. در این آزمایش تراکم d۱ بیشترین میزان ثبات و پایداری را نسبت به سایر تراکم ها داشتند. تجزیه بای پلات محیط های آزمایش (سطوح آبیاری تکمیلی) را به چهار گروه دسته بندی کرد و تراکم هایی که دارای PC۱ بیشتر از صفر باشند، به عنوان تراکم های های دارای محصول بیشتر و آنهایی که نمره PC۱ آنها کمتر از صفر باشد، به عنوان تراکم های کم محصول شناخته شدند. بنابراین در این تحقیق تراکم های d۲,d۱ پر محصول و تراکم های d۴,d۳ کم محصول بودند. تراکم d۱ در محیط های I۳,I۲ و تراکم d۲ در محیط I۲ در محیط I۲ مقادیر عملکردی دانه بالاتری نشان داده اند و تراکم d۴ در هیچ یک از محیط ها عملکرد خوبی نداشت .روابط بین صفات اجزاء عملکرد با عملکرد دانه نشان داد که بیشترین همبستگی بین عملکرد دانه و تعداد دانه در بوته می باشد

Keywords:

نخود فرنگی , خشکی , آبیاری تکمیلی , نمودار دو وجهی , عملکرد دانه