محمدصابر صبا - دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک و اصلاح دام دانشگاه زنجان
طاهر هرکی نژاد - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه زنجان
مجید ابراهیمی - استاد یار و رئیس بخش واکسنهای طیور سرم سازی رازی

انتخاب ژنتیکی یکی از روش های کسب مقاومت حیوان به بیماری است. ثابت شده است که همه حیوانات جمعیت وقتی در معرض آلودگی به عامل یک بیماری قرار می گیرند به ندرت علاعم با لینی یکسانی را نشان می دهند. بیماری لارینگو تراکئیت از بیماریهای تنفسی طیور است که واکسن آن در همه مناطق استفاده نمی شود در این ارتباط مقاومت ژنتیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش دو نژاد پر تولید LSL و Bovans از نظر مقاومت به بیماری لارینگو تراکئیت مورد بررسی قرار گرفت.که محصول PCR حاصل از تکثیر ژن تیمیدین کیناز به طول bp 675 تکثیر شد .ویروس بیماری لارینگو به دو گروه بیست تایی از هر لاین در سن 8 هفته تلقیح شد و پولتها تحت نظر قرار گرفتند که ابتدا از نظر شاخص بیماری زایی داخل نای) ( ITPI بررسی شدند که در لاین LSL برایر با475/0 و در لاین Bovans برابر با 537/0 بود و همچنین شاخص هیستو پاتولوژی (HPI) در لاین LSL برابر 20/3 و در لاین Bovansبرابر 45/3 بود که نشان دهنده جراحات بیشتر در بافت و درگیری بیشتر پولتهای لاین Bovans نسبت به لاین LSL میباشد. با وجود اینکه تفاوت های در دو لاین مذکور از لحاظ شاخص بیماری‌زایی داخل نایی و هیستوپاتولوژی مشاهده گردید اما این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار نبوده و از لحاظ مقاومت به بیماری لارنگو تراکییت نگهداری هیچکدام از لاین های ذکر شده نسبت به دیگری برتری ندارد.

لارینگو تراکئیت ، هیستو پاتولوژی، لاین های تخمگذار