محسن امیرزاده فردجهرمی - دانشجوی کارشناسی ارشدگرایش سازه ،دانشکده فنی و مهندسی ،موسسه آموزش عالی زند شیراز
امیرحسین وکیلی - استادیار،عضو هیئت علمی،دکترای خاک ،دانشکده فنی و مهندسی ، موسسه آموزش عالی زند شیراز
سیدسعید یزدانی - مربی،کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی زلزله ،دانشکده فنی و مهندسی ، موسسه آموزش عالی زند شیراز

استفاده از مصالح بنایی و خشتی در اجرای ساختمان ها از قرون گذشته در ایران رواج داشته است و تا کنون در بسیاریاز شهرها و تقریبا اکثر مناطق روستایی و مناطق گرم و خشک ساختمان های بنایی و خشتی قسمت اعظم ساختمانهای این مناطق را شامل می شوند. ضعف عملکردی ساختمان های بنایی و شکل پذیری بسیار پایین این ساختمان هاباعث شده این ساختمان ها در آیین نامه های جدید با ملاحظات و جد یت بالاتری مورد طراحی و ساخت قرار بگیرند. ازجمله تمهیدات لازم بر ای ساخت ساختمان ه ای بنایی افزودن کلاف افقی و عمو دی به ساختمان است.یکی از روش هایموثر تقویت ساختمان های موجود ایجاد روکش بتنی روی دیوارهاست. در این روش شبکه ای از میلگردهای افقی و قائمروی دیوار نصب می شود و سپس بر روی آن بتن می پاشند.در این مقاله در ابتدا یک دیوار مصالح بنایی مقاوم سازیشده با شاتکریت در نظر گرفته شده است و تحت تاثیر آتش سو زی قرار گرفته تا جابه ج ای دیوار در دماهای مختلف بهدست آید و سپس دیوار را بوسیله شاتکریت مسلح مقاوم سازی نموده تا میزان جا به جایی دیوا ر بدست آ ید، هدف اصلیدر این پژوهش بررسی و مقایسه رفتاردیوارهای بنایی مقاوم سازی شده با شاتکریت مسلح و شاتکریت غیر مسلحبایکدیگر در هنگام آتش سوزی می باشد و این نتیجه حاصل شد که شاتکریت مسلح بهینه تر از شاتکریت غیر مسلح است.

دیوار مصالح بنایی، شاتکریت مسلح، آتش سوزی،شاتکریت غیر مسلح ، مقاوم سازی