نیکی خوش نگه - دانشجو کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس ، ایران
علی اصغرزاده - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، ایران

مقال هی پیش رو با محوریت موضوع خیال در طراحی فضای معماری شکل گرفته است. چگونگی شکل گیری خیال ونقش آن در تجرب هی فضایی و همینطور در ذهن طراح همواره موضوع مهمی در مطالعات حوزه بین رشته ای معماری وروانشناسی بوده است. در این مق اله ابتدا به بررسی ناخودآگاه انسان و ساختار آن پرداخته می شود، چراکه ناخودآگاه مزناحساسات، افکار، تمایلات و خاطراتی است که خارج از آگاهی هشیار انسان قرار دارند. از این رو پیشدرامدی ست برایدرک بهتر موضوع خیال و خیالپروری. خیال در انسان حالتی از حافظه است که از قید زمان و مکان رها شده و همه یمواد خود را حاضر و آماده از طریق تداعی آزاد به دست م یآورد. این جنبه ی نهفته در طراحی می تواند برای کاربر فضا وطراح آن دارای نیرویی محرک و رازآلود باشد. شکل گیری فضای خیال انگیز برگرفته از دنیای ذهنی ست که در چهارچوبعلم بررسی و به دوباره به دنیای خیال باز میگردد.در کنار مطالعات مربوط به فضای فیزیکی بررسی اهمیت فضای ذهنیدر شکل گیری فضای فیزیکی ضروری است.

تداعی آزاد، ناخودآگاه، نظریه ذهن ، خیال بدنمند