ماتیا سادات برهانی - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گنبدکاووس، گلستان، ایران

مقدمه: تثبیت سویه های میکروبی دارای مزایایی مانند قابلیت تکرار و هزینه کمتر بازیافت سویه در فرایند تخمیر است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تثبیت سویه آئروموناس هیدروفیلا MSB۱۶ بر توانایی تولید پروتئاز آن بود.مواد و روشها: بهترین روش تثبیت سویه MSB۱۶، از میان ۵ روش مختلف و با استفاده از پلیمرهای آلژینات، آلژینات - پلی وینیل الکل، آلژینات - پلی وینیل الکل - کربنات کلسیم، آلژینات - نانوذره گاما آلومینیوم اکسید و همچنین کربوکسی متیل سلولز انتخاب شد. مبنای انتخاب بهترین روش تثبیت، میزان تولید پروتئاز سویه تثبیت شده در مقایسه با سویه تثبیت نشده به صورت مطالعه یک فاکتور در یک زمان است. سپس فاکتورهای موثر در روش تثبیت انتخاب شده، با استفاده از روش شناسی سطح پاسخ، بهینه سازی شدند. آنالیز داده های مربوط به روش شناسی سطح پاسخ با استفاده از نرم افزار Design Expert ۱۱ و آزمون تحلیل واریانس بررسی شد.نتایج: براساس نتایج روش شناسی سطح پاسخ، بالاترین میزان تولید پروتئاز توسط سویه تثبیت شده، در پلیمر حاوی ۳ درصد آلژینات - ۳ درصد پلی وینیل الکل - ۳ درصد کربنات کلسیم به دست آمد (U/mL ۳۲/۲۰۵). مدل درجه دوم به دست آمده، براساس مقدار F (۵۹/۲۵) و مقدار p (۰۰۰۱/۰>) ازنظر آماری معنادار بود. بالابودن ضریب تشخیص (۹۵۸۴/۰) و معنادارنبودن تست عدم برازش (۷۸۱۸/۰) صحت مدل را تایید می کرد. تولید پروتئاز تحت تاثیر غلظت کربنات کلسیم و پلی وینیل الکل قرار می گرفت و با غلظت کربنات کلسیم رابطه معکوس داشت.بحث و نتیجهگیری: بهینه سازی آماری عوامل موثر بر تثبیت سویه MSB۱۶ به روش آلژینات - پلی وینیل الکل - کربنات کلسیم به افزایش ۱۳/۲ برابری تولید پروتئاز نسبت به سلول های میکروبی آزاد و تثبیت نشده منجر شد.

تثبیت سویه, آلژینات سدیم, پلی وینیل الکل, کربنات کلسیم, روش شناسی سطح پاسخ