سهم اثر دو سرشاخه سیول و قدح در کاهش کیفیت آب رودخانه میمه؛ تعیین نقاط بحران خیز و ارائه راهکارها
عنوان مقاله: سهم اثر دو سرشاخه سیول و قدح در کاهش کیفیت آب رودخانه میمه؛ تعیین نقاط بحران خیز و ارائه راهکارها
شناسه ملی مقاله: JR_MMWS-2-3_007
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_MMWS-2-3_007
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
حاجی کریمی - استاد/ گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
قباد رستمی زاد - استادیار/بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران
سجاد مقدسی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد/گروه آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
احمدرضا کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد/ گروه آبهای زیرزمینی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
حاجی کریمی - استاد/ گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
قباد رستمی زاد - استادیار/بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران
سجاد مقدسی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد/گروه آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
احمدرضا کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد/ گروه آبهای زیرزمینی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
کیفیت آب سطحی در تعیین شرایط زیست محیطی، سلامت عمومی و توسعه اجتماعی و اقتصادی نقش حیاتی دارد. این مطالعه با هدف تعیین سهماثر دوسرشاخه سیول و قدح در کاهش کیفیت آب رودخانه میمه و تعیین نقاط بحرانخیز و ارائه راهکارهای رفع آن انجام شده است. برای این منظور با بررسیهای میدانی ایستگاههای نمونهبرداری (۳۵ ایستگاه) در طول مسیر رودخانه تعیین و به مدت یک سال (۱۳۹۵-۱۳۹۶) به صورت ماهانه در ایستگاه های منتخب اقدام به اندازهگیری دبی، EC، دما و نمونهبرداری از آب رودخانه شد. در ادامه بعد از انتقال نمونهها به آزمایشگاه خصوصیات فیزیکی – شیمیایی آن ها نیز اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که رودخانه در طول مسیر خود پس از جدا شدن از سازندهای کارستی، به دلیل وارد شدن به سازندهای تبخیری به ویژه سازند گچساران، کیفیت آن دچار کاهش تدریجی میشود (هدایت الکتریکی در سرچشمه و ایستگاه پایانی به ترتیب معادل ۵۰۰ و ۱۲۵۰۰ میکروزیمنس بر سانتیمتر اندازهگیری شد). همچنین نتایج محاسبات بیلان حجمی نشان داد چشمه گوگردی قدح ۲۸ درصد، رودخانه سیول ۲۱ درصد و تغییر تدریجی توسط سازند گچساران ۲۵ درصد در شوری رودخانه میمه موثر هستند. به عبارتی حدود ۵۰ درصد شوری رودخانه میمه ناشی از تاثیر رودخانه سرکده (تلاقی سرشاخههای سیول و چشمه گوگردی قدح) میباشد. با احداث کانالهایی در مسیر زونهای شوری رودخانه سیول و همچنین ایجاد یک خط انتقال که بصورت ثقلی آب چشمه گوگردی را به پایین دست سد منتقل نماید، میتوان تا ۵۰ درصد از شوری رودخانه کاست و هدایت الکتریکی رودخانه میمه را از ۱۲۵۰۰ به ۵۷۰۰ میکروزیمنس بر سانتیمتر کاهش داد.
کلمات کلیدی: رودخانه میمه, سازند گچساران, شوری, کیفیت آب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1458655/