کاربرد مدل رگرسیونی برای پیش بینی استحکام اتصال با پیچ روی اعضاء از تخته چندلا بر حسب قطر و عمق نفوذ

هدف از این پژوهش ارائه مدل رگرسیونی برای پیش بینی استحکام اتصال ساخته شده با پیچ و اعضاء از تحته چندلا بوده است. اعضای اتصال از تخته چندلا با ضخامت ۱۹ میلی متر و ساخته شده از گونه های پهن برگ بودند. در این مطالعه پیچ های پانلی رزوه ریز و رزوه درشت با قطرهای اسمی ۵/۳، ۴ و ۵ میلی متر و طول اسمی به ترتیب ۵/۳، ۴ و ۵ سانتی متر و پیچ های خودکار با قطر اسمی ۴ و ۵ میلی متر و طول اسمی ۴ سانتی متر مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج نشان دادند که با افزایش قطر و عمق نفوذ پیچ، استحکام اتصال افزایش یافته است. اتصال های ساخته شده با پیچ رزوه درشت دارای استحکام بیشتری در مقایسه با اتصال های ساخته شده با پیچ رزوه ریز بودهاند. بنابر مشاهده ها، بیشترین استحکام در اتصال با پیچ پانلی رزوه درشت با قطر ۵ میلی متر و عمق نفوذ ۲۸ میلی متر به دست آمده است. در پایان، مدلهای مناسبی با ضریب تبیین بالا برای پیش بینی استحکام اتصال برای پیچ رزوه درشت  و پیچ رزوه ریز   بر اساس قطر و طول نفوذ ارائه شده است. آنالیز مقادیر پیش بینی شده از مدل های ارائه شده، تطابق بسیار خوبی با مشاهده های آزمایشگاهی داشته اند

Keywords:

استحکام اتصال , تخته چندلایه , پیچ , پیچ پانلی , مدل رگرسیونی