کاهش زمان پرس در فرایند تولید چند سازههای چوب-پلاستیک

در این پژوهش، کاهش زمان پرس با استفاده از پرکننده هایی با ضریب هدایت حرارتی بالا و همچنین تاثیر این پرکننده ها بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه های به دست آمده بررسی شده است. عامل های متغیر در این تیمارها، نوع و میزان پرکننده و زمان پرس بودند و دیگر عامل ها از جمله میزان آرد چوب، چگالی(دانسیته) تخته و دیگر شرایط پرس ثابت بودند. مواد مورد استفاده آرد چوب راش، پلی پروپیلن، سازگارکننده MAPP و پرکننده هادی حرارت بودند. انواع پرکننده ها شامل گرافیت پولکی و پودری (پرکننده های کربنی) و آلومینا (پرکننده سرامیکی) می باشد. پرکننده ها به میزان ۵ و ۱۰% در زمان های پرس ۱۵ و ۲۰ دقیقه ساخته شدند. در حین ساخت تخته در پرس گرم از ترموکوپل برای اندازه گیری دمای مغز تخته و بررسی زمان رسیدن دمای پرس به مغز تخته استفاده شد. آزمون های مکانیکی کشش، خمش، ضربه و سختی و آزمون های فیزیکی جذب آب و واکشیدگی ضخامت و همچنین اندازه گیری ضریب هدایت حرارتی انجام شد. نتایج نشان داد که پرکننده ها به میزان ۲ تا ۴ دقیقه زمان پرس را کاهش دادند. به غیر از گرافیت پولکی هیچ یک از پرکننده ها محدودیتی در خواص مکانیکی ایجاد نکردند. همچنین به لحاظ خواص فیزیکی جذب آب و واکشیدگی ضخامت نیز هیچ گونه محدودیتی در استفاده از پرکننده ها برای کاهش زمان پرس دیده نشد. هدایت حرارتی تخته های به دست آمده از پرکننده های هادی، افزایش یافته؛ در نمونه های دارای گرافیت پولکی و پودری افزایش بیشتری نسبت به نمونه های دارای آلومینا دیده شد

Keywords:

: زمان پرس , هدایت حرارتی , گرافیت , آلومینا , چندسازه