علی برزگری - استادیار،گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه پیام نور، تهران ،ایران.
سعید نقیبی - استادیار،گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه پیام نور، تهران ،ایران.
محمد حسن دشتی خویدکی - استادیار،گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه پیام نور، تهران ،ایران.
فرزاد کریمی ضفرآبادی - ارشد،گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه پیام نور، تهران ،ایران.

زمینه و هدف : هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر سه شیوه ی متفاوت تمرینات ورزشی HIIT، HIT و MIT بر بیان ژن های FGF و TGF در بافت کبد رت های نر ویستار بود. مواد و روش ها :بدین منظور تعداد ۳۲ سر رت نر با میانگین سنی ۲ ماه و وزن ۲۵۰ گرم تهیه شدند. موش ها به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل ، تمرین با شدت متوسط، تمرین پر شدت، تمرین تناوبی پر شدت تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت ۸ هفته در برنامه های تمرینی با شدت متوسط و شدید و تناوبی شدید شرکت کردند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین بافت کبد موش ها استخراج و در دمای ۸۰- درجه سانتی گراد نگهداری شد و میزان تغییرات ژن TGF ،FGF با استفاده از روش Real time PCR تعیین گردید. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS و از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته ها : نتایج یافته ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه های کنترل، HIT، HIIT و MITوجود داشت.همچنین میزان بیان ژن TGF وFGF پس از سه شیوه تمرینی HIT، HIIT و MIT نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشته است با این حال تفاوت معناداری در بیان هر دو ژن TGF وFGF در میان گروه های تمرینی نسبت به یکدیگر مشاهده نشد. نتیجه گیری :در تحقیق حاضر نشان داده شد که سه شیوه تمرینی MIT ، HIT و HIIT باعث افزایش بیان TGF وFGF در بافت کبد موش و بنابراین کمک به آنژیوژنز میشوند.

شیوه های متفاوت تمرینی, TGF, FGF