موسی بزرگ اصل - دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
سهراب استا - استادیار گروه حسابداری دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.
هادی شیخی - دانشجوی دکترای حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

حسابرسان همواره به دنبال شناخت عواملی اند که با استفاده از آن بتوانند برآورد صحیح تری از خطر تحریف بااهمیت در سطح صورت های مالی داشته باشند. در همین راستا، این مطالعه بررسی می کند آیا تصمیمات استخدام و یا تعدیل نیروی کار (به منزله بخش مهمی از فعالیت شرکت) به پیش بینی تحریف های حسابداری کمک می کند و درنتیجه، آیا این کار بر زمان ارائه گزارش حسابرس، حق الزحمه حسابرس و تجدید ارائه صورت های مالی تاثیر دارد یا خیر. دوره زمانی پژوهش سال های ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۸ بوده که تعداد ۱۰۵ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه، انتخاب و فرضیه های پژوهش نیز با استفاده از روش رگرسیون حداقل مربعات معمولی و رگرسیون باینری آزمون شدند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش حاکی از آن بود که تاثیر سرمایه گذاری غیرعادی در نیروی کار بر تاخیر در زمان ارائه گزارش حسابرس و تجدید ارائه صورت های مالی پذیرفته نشده و تاثیر سرمایه گذاری غیرعادی در نیروی کار بر حق الزحمه حسابرس پذیرفته می شود. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهند حسابرس شرکت های نمونه توانسته است به درستی خطر تحریف بااهمیت (ناشی از سرمایه گذاری غیرعادی در نیروی کار و سایر عوامل) را برآورد کند و ازطریق برنامه ریزی درست و به موقع، رسیدگی های خود را با خطر تحریف بااهمیت برآورد شده هماهنگ کند. نتایج این پژوهش شواهدی را فراهم می کند که نشان می دهد حسابرسان هنگام بررسی صورت های مالی، به پرچم های قرمز در گزارشگری مالی توجه می کنند.  

تجدید ارائه صورت های مالی, تحریف بااهمیت, حق الزحمه حسابرسی, زمان ارائه گزارش حسابرس, سرمایه گذاری غیرعادی در نیروی کار