اصغر جعفری ولدانی - Allameh Tabataba`i University
محمدمهدی تولایی نصرت آبادی - Allameh Tabataba`i University

اخوان المسلمین، به عنوان یکی از قدیمی ترین احزاب سیاسی-مذهبی درخاورمیانه، طی دو دهه گذشته توانسته است موفقیت های سیاسی چشمگیری را در برخی از کشورها از جمله درترکیه ومصر بدست آورد. مصر به عنوان خاستگاه این حزب سیاسی، با برکناری دیکتاتوری نظامی درسال۲۰۱۰، به پایگاهی برای اعمال قدرت اخوان المسلمین، پس از۸۴ سال مبارزه وفعالیت، تبدیل شد. پیروزی محمد مرسی، نامزد جماعت اخوان المسلمین در انتخابات ریاست جمهوری مصر در سال۲۰۱۲وتشکیل دولت توسط تشکل متبوع وی، ده سال پس از پیروزی حزب عدالت وتوسعه درترکیه،اذهان را به چنان سمت وسویی سوق داد که جماعت اخوان المسلمین در اوج قدرت نمایی باحمایت مردم،اهداف مورد نظر و اعلامی خود را جامه عمل خواهد پوشانید اما تحولاتی سبب شد تا این حزب دارای سازماندهی و انسجام،طی مدت کوتاهی در مصر شکست بخورد و دولت برآمده از آن،سقوط کند و بحرانی فراگیر،کشور مصر را در برگیرد. وقایع تابستان سال۲۰۱۳وسقوط دولت محمد مرسی درکمتر از یکسال و دستگیری سران و رهبران اخوان المسلمین-آن هم پس از۸۴سال مبارزه خونین-که به وسیله اشتباهات جبران ناپذیر خودساخته،زمینه نارضایتی مردم و در نتیجه حضور ارتش را برای تسهیل سرنگونی خود فراهم آوردند، می تواند یک حادثه قابل تامل سیاسی در عصرحاضر،تلقی شود که تحلیل های فراوانی را می طلبد. نگارنده در این تجزیه و تحلیل سعی بر آن خواهد داشت تا به بازشناسی علل شکست آفرین داخلی و خارجی اخوان المسلمین در مصر بپردازد.

Egypt, the Muslim Brotherhood, Justice and Freedom, Mohammad Morsi, Monopolization, مصر, اخوان المسلمین, عدالت و آزادی, محمدمرسی, انحصارطلبی