محمد قربان زاده - استادیار جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان
عمران حیدر سعیدی - کارشناسی ارشد تفسیر و علوم قرآن جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان

سحر و جادو از زمان قدیم بین مردم چنان مطرح بوده که بسیاری از مردم، حتی پیامبران الهی را به گواهی آیات، ساحر می پنداشتند. سحر در لغت به معنی هرکاری یاچیزی است که ماخذ آن مخفی و پنهان باشد، ولی در عرف عام غالبا به همان کارهای خارق العاده ای می گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام می شود. سحر امری آموختنی است. برخی کسانی که از سحر استفاده می کنند، با شیاطین در ارتباط هستند . با توجه به این که در بعضی از آیات قرآن کریم سحر را از امور تخیلی و غیر واقعی شمردند و ظاهر بعضی از آیات قرآن کریم اشاره به حقیقی بودن دارند همین مساله باعث شده تا بین مفسرین اختلافی بوجود بیاید بعضی از آنها سحر را از  امور واقعی می دانند و بعضی آن را غیر واقعی و تخیلی ؛ می توان به این نتیجه رسید که برخی از شعبه های سحر از امور واقعی است و تاثیر آنها مانند دارو بر مریض است، ولی اسلام، رفتن به سوی این امور و استفاده از آن را به شدت نهی می کند . البته یادگیری سحر به طور کلی حرام نیست و در برخی موارد مثلا برای رد آن جایز است و افراد خاص خود را می طلبد؛ زیرا در غیر این صورت آثار مخرب فردی و اجتماعی یا حتی خانوادگی به بار می آورد . پژوهش حاضر به بررسی سحر و جادو از منظر قرآن و روایات می پردازد.

قرآن, روایات, سحر, جادو