زهرا نقش - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) اصفهان ایران
اصغر آقایی - دکتری استاد گروه روان شناسی، دانشکده گروه علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) اصفهان ایران
زهرا نیک اندیش - کارشناس ارشد بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد ایران

زمینه و هدف: خانواده یکی از رکن های اصلی جامعه به شمار می رود. رضایت یک فرد از زندگی زناشویی به منزله رضایت وی از خانواده محسوب می شود و رضایت از خانواده به مفهوم رضایت از زندگی بوده و در نتیجه موجب تسهیل درامر رشد و تعالی جامعه خواهد بود. برهمین اساس مطالعه عوامل تاثیرگذار بر رضایت زناشویی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش پیش بینی رضابت زناشویی براساس بخشش بین فردی در زوجین بود. روش پژوهش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین ساکن شهر اصفهان در بهار سال ۱۳۹۷ تشکیل داده اند. که از بین آن ها ۱۵۰ زوج به صورت در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه انریچ فرم ۳۵ سوالی (فورز و السون، ۱۹۸۹) و مقیاس بخش (گذشت) هارتلند HFS تامپسون ، اشنایدر و هافمن، ۲۰۰۵) بود. داده ها با استفاده از روش های همبستگی و تحلیل رگرسیون تحلیل شد. یافته ها: در این پژوهش رضایت زناشویی دارای چهار خرده مقیاس (رضایت زناشویی، ارتباطات، تحریف آرمانی، حل تعارض) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بخشش بین فردی، توان پیش بینی رضایت زناشویی و ارتباطات را در زوجین دارد. ولی قادر به پیش بینی تحریف آرمانی و حل تعارض نیست. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و این که ارتباطات زوجین یک تعامل نظام مند و رو به پیشرفت است می توان با سرمایه گذاری در رشد مهارت های مانند بخشش بین فردی، کمک موثری در راه استحکام نظام خانواده و همچنین رشد و تعالی جامعه بود.

رضایت زناشویی، بخشش بین فردی، زوجین