ارزیابی مدل WRF-GHG در مطالعه غلظت ستونی CO۲ روی خلیج فارس و دریای عمان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 204

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICPGO05_058

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1401

Abstract:

گرمایش جهانی به عنوان یکی از پیامدهای تجمع گازهای گلخانه ای بدون شک از مهمترین چالش های محیطی در جهان و بویژه خاورمیانه است. از این رو ردیابی کمی از میزان انتشار گازهای گلخانهای، با هدف ارزیابی دقیق میزان انتشار از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این مقاله، به منظور درک بهتر سهم منابع مختلف CO۲، از مدل WRF-GHG برای مدل سازی بر روی منطقه خاورمیانه به عنوان دامنه اول و ایران به عنوان دامنه دوم استفاده شده است. فصلی بودن منابع طبیعی با مقایسه فصل گرم (اوت) و سرد (فوریه) مورد بررسی قرار میگیرد. از مقایسه میدانهای شبیه سازی شده متغییرهای هواشناسی در سال ۲۰۱۰ با مقادیر اندازهگیری شده در ایستگاه های همدیدی جزایر خلیج فارس و دریای عمان به همراه شهرهای ساحلی، میتوان دریافت که، مدل قادر است تغییرات زمانی دمای سطح، رطوبت نسبی و باد را بازتولید کند. از بررسی متغییرهای شیمیایی، خطای اریبی در شبیه-سازی غلظت CO۲، به طور متوسط در هر دو فصل سرد و گرم به ترتیب، -۰,۷۹ و PPMV۰,۴۵ میباشد. نمای کلی بودجه های گسیل منابع مختلف CO۲ به صورت متوسط ماهانه برای حوزه مورد مطالعه به ترتیب، گسیل انسانی با بودجه ۶۸,۹۶% و %۳۸,۶۳، زیست کره با بودجه %۰ و %۵۶,۸ جذب و%۲۲,۶۳ و %۰ گسیل در، سوختن زیست توده با بودجه گسیل %۲,۴ و %۰,۸۸و گسیل اقیانوسی % ۱,۳۹ و %۳,۶۷ و جذب آن %۴,۰۶ و %۰ به ترتیب در فوریه و اوت در منطقه خلیج فارس و دریای عمان میباشد.

Authors

سمیرا کرباسی

دانشجوی دکتری هواشناسی، دانشکده علوم و فنون دریایی،دانشگاه هرمزگان، بندرعباس

حسین ملکوتی

استاد، علوم و تکنولوژی محیط زیست، گروه علوم غیر زیستی جوی و اقیانوسی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس

مهدی رهنما

استادیار، سنجش از راه دور، گروه کاوشهای جوی، پژوهشکده هواشناسی، تهران

مجید آزادی

دانشیار، گروه پژوهشی هواشناسی سینوپتیکی و دینامیکی، پژوهشکده هواشناسی، تهران