مدلسازی چند مقیاسی جربان خون کرونری

جریان کرونری توسط تعدادی از عوامل تعیین کننده از جمله آناتومی شبکه ی عروقی، پس بار یا فشار میوکارد بطنی سیستمیک (فشار سیستمیک ایجاد شده توسط عضله ی قلب بعداز انقباض) و برهمکنش مکانیکی با میوکارد در سراسر چرخه ی قلب کنترل می شود. طیف وسیع مقیاس های فضایی و ماهیت مولتی فیزیکس پرفیوژن کرونری، روی نیاز به داشتن یک چارچوب چند مقیاسی که جزئیات مربوط به هر سطح از شبکه را مجسم (ثبت) کند، تاکید می نماید. هدف این مقاله ی مروری، ارائه ی یک مقدمه ی کم حجم و قابل فهم از روش شناسی و به روزترین کاربرد های چارچوب های مدل سازی که برای مطالعه ی گردش کرونری مورد استفاده قرار گرفته اند، می باشد. ما کارمان را با ارائه ی شرح مختصری از مشاهدات تجربی بنیادی که موجب توسعه ی چارچوب های مکانیکی برای درک چگونگی تاثیر مکانیک میوکارد روی جریان کرونری شده اند، شروع می کنیم. سپس این مفاهیم با یک بررسی اجمالی در مورد مدل های پارامتر فشرده که برای سنجش این فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفته است، مرتبط می شوند. ما سپس، مدل های مکانیکی پیوسته کامل و کاهش مرتبه (سه بعدی و تک بعدی) را بر اساس معادلات ناویر- استوکس۲ ترسیم کردیم و با ارائه ی مثال هایی، روش های کاربردی آن ها را نشان دادیم. در مقیاس-های فضایی کوچکتر، یک مثال برای نشان دادن اهمیت پرداختن به گردش خون کوچک۳ ارائه شده است و روی یک روش پروالاستیک که برای از بین بردن شکاف موجود در توسعه ی یک مدل یکپارچه از کل قلب، کاملا مناسب باشد، تاکید شده است. در نهایت، دستاوردهای اخیر در مورد آنالیز شدت موج و رویکردهای مرتبط با آن ارائه شده است و چشم انداز بالینی برای مدلسازی جریان کرونری مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

پس بار , ناویر_استوکس , گردش خون کوچک