ارزیابی ساختار فیزیکی مراکز جامع سلامت شهر بابل در سال ۱۴۰۰ مبتنی بر راهنمای مراکز دوستدار سالمند سازمان جهانی بهداشت

سابقه و هدف: تخمین زده می شود که ۸۰٪ مراقبت های بهداشتی در مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه (PHC) ارائه می شود. در این پژوهش سعی کردیم به ارزیابی موانع موجود در مسیر متناسب سازی ساختاری مراکز جامع سلامت شهر بابل، با تکیه بر ساختار پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی پرداخته و در صورت وجود هرگونه شکاف، تدابیری جهت ترمیم این شکاف پیشنهاد نماییم. روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی در آبان ۱۴۰۰، پس از بومی سازی دو چک لیست اصلی ممیزه تناسب ساختاری - فیزیکی و علائم گذاری به ترتیب دارای ۴۰ و۲۰ سوال (صفحات۹۶ تا ۱۱۰ راهنمای WHO)، همه مراکز ۱۵ گانه شهری و شهری – روستایی شهر بابل وارد مطالعه شدند. ارزیابی سالمند دوستی مراکز از طریق مشاهده و اندازه گیری محققین، بر پایه چک لیست راهنمای سازمان جهانی بهداشت صورت پذیرفت. یافته ها: این مراکز به لحاط ساختاری در بسیاری از حیطه ها نیازمند بازنگری می باشد. چیدمان اکثر PHCC ها خوب بود، به جز عدم وجود علائم مناسب و مشکلاتی در مورد دسترسی افراد سالمند به مراکز بهداشتی درمانی بدلیل فقدان حمل و نقل عمومی، فرصت های محدود پارکینگ، وجود پله ها، رمپ ها و پله های داخلی و فقدان نرده، فقدان توالت فرنگی و درب با عرض مناسب جهت ورود ویلچر به سرویس بهداشتی. نتیجه گیری: محیط های داخلی را می توان بهبود بخشید. این داده ها جهت سالمند دوست کردن مراکز جامع سلامت و ارتقا خدمت رسانی به سالمندان برای سیاست گذاران بهداشت، مفید خواهد بود.

Keywords:

سالمند , تناسب ساختاری , دوستدار سالمند , مرکز جامع سلامت