مریم اصفهانی - دانش آموخته دکتری فلسفه تعلیم وتربیت دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش ها و فرصت های آموزش مجازی در سیستم آموزشی از دیدگاه معلمان ابتدایی شهرستان شهریار در دوران بحران کووید ۱۹ انجام شد. روش پژوهش کیفی بوده و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته به انجام رسیده است. طبق نتایج حاصله چالش های آموزش مجازی از دیدگاه آموزگاران عناوین ضعف فناوری معرفی شده (سامانه شاد و واتساپ) مدیریت ناکارآمد، محدود شدن آزادی عمل، ضعف سیستم یادگیری آنلاین، کمبود امکانات، فشارهای روانی متحمل بر خانواده ها و کادر آموزشی مدارس، عدم اطمینان کامل به نتایج حاصله از آزمونه ای آنلاین، اعتیاد به اینترنت، نبود نظارت کافی در برگزاری باکیفیت کلاس های درس در سامانه های آموزش مجازی و اختلال در فرآیند جامعه پذیری دانشآموزان معرفی شدند. همچنین آنان به موارد برقراری فرصت آموزشی یکسان برای تمام دانش آموزان، مستقل از متغیر زمان، انعطاف پذیری آموزش مجازی، افزایش قدرت نگهداری اطلاعات در فراگیران، استفاده از روش های متنوع برای آموزش، فرصت ایجاد خلق نوآوری آموزشی، فرصت ارتباط بیشتر بین عوامل اجرایی آموزش در سطوح مختلف، ارتقاء مهارت های الکترونیکی و افزایش روحیه رفاقتی و رقابتی بین دانش آموزان به عنوان فرصت های آموزش مجازی اشاره نمودند. همچنین در پایان رویکرد تلفیق آموزش حضوری و مجازی بر اساس رده تحصیلی پیشنهاد گردید

چالش ها، فرصت ها، آموزش مجازی، آموزش حضوری، آموزش تلفیقی