فاطمه رنجبر - دانشکده حسابداری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.

در این پژوهش به بررسی رابطه بین میزان بدهی کوتاه مدت و بلندمدت در ساختار سرمایه بر عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۹۹-۱۳۹۳ پرداخته شده است. برای انجام این پژوهش تعداد ۱۸۵ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی مذکور بررسی گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل رگرسیونی تلفیقی/ترکیبی در نرم-افزار EViews ۶ استفاده شده است. متغیرهای مستقل (توضیحی) استفاده شده در این پژوهش عبارتند از نسبت بدهی های کوتاه مدت به مجموع بدهی ها، نسبت بدهی های بلندمدت به مجموع بدهی ها و نسبت مجموع بدهی ها به مجموع دارایی ها. متغیر وابسته این پژوهش، عملکرد شرکت بر اساس نرخ بازده حقوق صاحبان سهام است. همچنین در این پژوهش از متغیرهای کنترلی اندازه ی شرکت، رشد فروش، رشد دارایی و کارایی شرکت نیز استفاده بعمل آمده است. پژوهش حاضر دارای ۳ فرضیه جهت تعیین تاثیر نسبت بدهی کوتاه مدت به مجموع بدهی ها ، نسبت بدهی های بلند مدت به مجموع بدهی ها ونسبت مجموع بدهی ها به مجموع دارایی ها می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که در سطح کل شرکت ها، بدهی کوتاه مدت و بلندمدت بر عملکرد شرکت، تاثیر نداشته است. دیگر نتایج حاکی از متغیرهای کنترلی که تاثیر مثبت و معنی دار رشد فروش ، رشد دارایی و کارایی بر عملکرد شرکت و تاثیر منفی و معنی دار اندازه شرکت بر عملکرد شرکت طی دوره پژوهش را نشان می دهد.

بدهی کوتاه مدت، بدهی بلندمدت، عملکرد شرکت های بورسی.