انتقال هنر نقاشی ایرانی از دوره ساسانی به دوره اسلامی

بعثت پیامبر اسلام (ص) همزمان با شاهنشاهی خسرو پرویز در ایران می باشد. هنر ساسانی هنر شاهانه بود و به بازنمایی هیئت پادشاه در اعمال و احوال مختلف، اختصاص داشت. بعد از حمله اعراب به ایران و انقراض شاهنشاهی ساسانی، تحولات اساسی در ساختار فرهنگ و هنر ایران به وجود آمد و با توجه به منع تصویرگری در اسلام، رویه نقاشی و تصویرگری متوقف و دستخوش تغییرات زیادی شد. آنچه از نظر نگارنده حائز اهمیت است، واکاوی چگونگی انتقال هنر تصویرگری از هنر ساسانیان به عنوان یک هنر فاخر شاهانه به هنر اسلامی می باشد. چگونه هنر نقاشی و تصویرگری ایرانی، قابلیت تغییر رویه با توجه به معیارها و ارزش های اسلامی را پیدا کرد و به خدمت هنر اسلامی درآمدمحقق در این پژوهش با روش توصیفی به بررسی چگونگی انتقال هنر نقاشی ایرانی از دوره ساسانی به دوره اسلامی می پردازد.ابتدا ویژگی های هنر نقاشی شاهنشاهی ساسانی و اهداف آن مورد بررسی قرار می گیرد، سپس به واقعه ظهور اسلام و ورود آن به ایران و چگونگی وام گیری خلفای اسلامی از هنر ایرانی ( بطور خاص نقاشی) اشاره می شود و در انتها شکل گیری مکتب بغداد و تصویرسازی کتب اسلامی مورد توجه قرار می گیرد.بطورکلی، نتایج حاصل از بررسی این روند، حاکی از آنست که ذوق، هنر و سلیقه ایرانی با اهداف عالیه اسلامی همراه شد و به شکل تصویرگری کتب اسلامی و نگارگری - در این پژوهش سایر هنرهای ایرانی مد نظر نمی باشد - متجلی گشت.

Keywords:

نقاشی ساسانیان , تصویرگری صدر اسلام , هنر اسلامی , مکتب بغداد