زهرا چرمانلو - دانشجو ارشد پژوهش هنر

موزه ها شرایط دسترسی عموم را به هنرهای گذشتگان و معاصر با حفظ شرایط مطلوب آثار فراهم نموده اند. آثار هنری جوامع مختلف، در بردارندههویت فردی و اجتماعی آن جامعه می باشد، و اساسا هنر و هویت رابطه ای متقابل دارند. رویکرد جدید موزه ها پاسخگویی به نیاز های منحصر بفرد و تجربه فردی می باشد. در این میان نمایشگاه های موزه ای از منظر رسانه ای و ارتباطی به عنوان ابزاری در جهت اطلاع رسانی و تغییرات اجتماعی می باشند، که با توجه به موقعیت، با برگزاری برنامه ای اختصاصی جامعه را نسبت به مسئله ای اجتماعی حساس می کنند. برای دستیابی به این هدف مجموعه های اصلی موزه در کنار برنامه های آموزشی به مخاطبان کمک می کنند تا روایت شخصی خود را برای جهان پیرامون خود بسازند و در مسیر این معناسازی به ابراز وجودی خود و ایجاد ارتباط بپردازند، ارتباطی که کلید هستی بشری است و تمامی یادگیری ها و حرکت های مهم از آن نشات میگیرد و ارتباط دوسویه مخاطبان و موزه مسیر یادگیری و آموزشی را هموار می سازد. مخاطبان در بستر موزه می توانند آثار را بخوانند، با آن ها ارتباط برقرار کنند و در سیر جریان آن معناها و خوانش های جدیدی برای خود پدید آورند. همچنین به این نکته می پردازیم که نمایشگاه ها چگونه می توانند بستر مناسب را برای همه گروه ها فراهم آورند.در پژوهش حاضر با تکیه بر منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی و تحلیلی گردآوری شده است.

موزه، تبادل معنا، نمایشگاه موزه ای، معنا سازی.