اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی

مقدمه: روش درمانی – شناختی- رفتاری همواره بعنوان روشی موثر در جهت ارتقاء کیفیت زندگی و آموزش بیماران برای کاهش اختلالات روانی مورد استفاده قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی می باشد. روش کار:  در این مطالعه روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه شامل  کلیه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن در مراکز نگهداری شهرستان کرج در سال ۱۳۹۴ بودند.  از این مراکز دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند و از بین بیماران واجد معیارهای ورود به مطالعه، ۳۰ نفر به روش تصادفی انتخاب و در دو گروه ازمایشی و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه ازمایشی از ۸ جلسه مداخله شناختی رفتاری برخوردار بودند،  ولی در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. دو گروه در مرحله پایه و پیگیری پرسشنامه ی کیفیت زندگی مراجع ویسکانسین را تکمیل کردند.داده های این مطالعه  با روش  آنالیز چند متغیره واریانس (MANOVA)  و با  استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج:  نتایج  بدست آمده بیانگر آن است که درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی تاثیر ندارد. (P>۰.۰۵). نتیجه گیری:  نتایج این مطالعه حاکی از آن است که درمان  شناختی رفتاری در بهبود کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی تاثیری ندارد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , کیفیت زندگی , اسکیزوفرنی