اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های بیوشیمیایی در چهار گونه گیاه پوششی (چمن لولیوم پرنه، پتنتیلا، شبدر سفید و فرانکینیا) با قابلیت استفاده در فضای سبز

امروزه مدیریت تنش در فضاهای سبز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کم-آبیاری تنظیم شده در چهار سطح (۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی چمن) بر سنجه های بیوشیمیایی چهار گونه گیاه پوششی چمن لولیوم پرنه (Lolium perenne)، پتنتیلا (Potentilla)، شبدر سفید (Trifolium repens) و فرانکینیا (Frankenia) برای استفاده در فضای سبز، با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که گونه فرانکینیا بیشترین محتوای پرولین (۸۴/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) و کمترین میزان کلروفیل (۹/۱۵ میلی گرم در گرم وزن تر)، تیمار آبی ۷۵% تنش، بیشترین میزان پرولین (۸۴/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) و تیمار شاهد بیشترین محتوای کلروفیل (۶/۳۲ میلی گرم در گرم وزن تر) را داشتند. در ارتباط با قندهای کل محلول، گونه های لولیوم پرنه و شبدر سفید به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر (۵۴/۱ و ۷۹/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) را به خود اختصاص دادند. همچنین، گونه شبدر سفید بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی (۰۵/۷۵%) را از خود نشان داد. در مجموع، کم آبیاری تنظیم شده بر خصوصیات بیوشیمیایی گیاهان مورد مطالعه موثر بود. اما استفاده از آن تا مرز ورود خسارت به گیاه، از راهکارهای مدیریتی مهم جهت کاهش مصرف آب در فضای سبز می باشد.

Keywords:

Antioxidant activity , Total carbohydrates , Proline content , Chlorophyll content. , فعالیت آنتی اکسیدانی , قندهای کل محلول , محتوای پرولین , محتوای کلروفیل