بررسی اثر کاربرد کود زیستی و شیمیایی روی وزن تر اندام هوایی و آلومتری در گیاه دارویی ریحان ( Ocimum basilicum L.)

مدیریت کود یک عامل مهم موفقیت کشت گیاهان دارویی بوده و در این بین شناسایی کودهای سازگار با طبیعت و مناسب برای گیاه می تواند اثرات مطلوبی بر شاخص های کمی و کیفی گیاه داشته باشد. به منظور مطالعه اثر کود شیمیایی و زیستی روی گیاه ریحان (Ocimum basilicum) آزمایشی در سال 1389 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش بر پایه طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تیمار کودی، 2توده بومی و 6 تکرار انجام شد. تیمار کود زیستی در زمان کاشت به بذر تلقیح نموده و تیمار کود شیمیایی نیز طی 2 مرحله ( بعد از سبز شدن واستقرار بوته و بعد از چین اول) اعمال شد. تیمارهای کودی شامل: شاهد (بدون تلقیح باکتری و مصرف کود)، کود شیمیایی نیتروژن (100درصد)، کود بیولوژیک ( 100درصد) و 50% کود شیمیایی نیتروژن به همراه کود بیولوژیک بوده و فاکتور دوم دو توده بومی ریحان (تبریز و مازندران) بودند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که کاربرد کود بیولوژیک بطور معنی داری باعث افزایش وزن تر اندام هوایی و وزن خشک ساقه شد. وزن خشک برگ به وزن تر برگ در بوته اختلاف معنی داری در میان تیمارهای آزمایشی نداشت. در بین تیمارهای مورد مطالعه تیمار کود زیستی بیشترین تاثیر افزایشی را در همه صفات بجز وزن خشک برگ به وزن خشک ساقه داشته است که در وزن خشک برگ به وزن خشک ساقه ابتدا تیمار کودی 100% شیمیایی و پس از آن تیمار تلفیقی کود زیستی با کود شیمیایی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کودهای زیستی می توانند در کشاورزی پایدار و ارگانیک به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی در گیاه دارویی ریحان مطرح باشند.

Keywords:

ریحان , کشاورزی ارگانیک , کود زیستی , کود شیمیایی