احمد چیت چین - گروه مدیریت، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
محمدرضا روانشاد - گروه مدیریت، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران

رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن از جمله مهمترین موضوعات اجتماعی است که در دو دهه ی گذشته مورد توجه بسیاری ازمحققان و روانشناسان سازمان قرار گرفته است. کار ابزاری برای تعیین هویت اجتماعی افراد است. با توجه به اهمیت کار ومیزان زیاد ساعتی که فرد در طول شبانه روز برای انجام وظایف شغلی اش صرف می کند میتوان دریافت که شغل و عدمرضایت شغلی منبع بالقوه ایجاد تنش در فرد هستند. رضایت شغلی به مجموع تمایلات یا احساسات مثبت که افراد نسبت بهشغل خود دارند، اطلاق می شود. یعنی هر چه فرد رضایت شغلی بالایی داشته باشد به میزان زیادی شغل خود را دوستداشته، از طریق آن نیازهای خود را ارضاء نموده و در نتیجه احساسات مثبتی نسبت به آن خواهد داشت.چابکی سازمانی نتیجه هشیار بودن نسبت به تغییرات، به صورتی همه جانبه، هم در محیط داخلی و هم در محیط خارجیاست و با وجود قابلیتی شایسته در استفاده از منابع برای پاسخگویی با این تغییرات در زمان مناسب و به شکلی انعطاف پذیر ومربوط که سازمان نیز توانایی اجرای آن را داشته باشد، صورت موثری به خود می گیرد همچنین نظامی که دارای توانمندی هاو شایستگی هایی است که باعث بقا و پیشرفت بنگاه در یک محیط رقابتی ویژگی اساسی این محیط عدم اطمینان نظامی کهبه سرعت تغییر میکند و این از طریق مدلهای محصول یا تغییر بین خطوط محصول (انعطاف پذیری) و در حالت ایده آل پاسخآنی به تقاضای مشتری است.از طرفی پژوهش ها نشان می دهد اگر مفاهیم مدیریت منابع انسانی در سازمان نهادینه نشده باشد، نمی توان به مسائلی مانندرضایت شغلی، عملکرد، سرمایه اجتماعی و... دست یافت و هزینه های مزبور بیش از حد تصور خواهد بود.

ارتقا، رضایت شغلی، مدیریت منابع انسانی