اثر رهبری امنیت مدار بر کاهش شیوع اهمال گری کارکنان با نقش میانجی رهبری معنوی از دیدگاه کارکنان مخابرات شهر کرمانشاه

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر رهبری امنیت مدار بر کاهش شیوع اهمال گری با نقش میانجی رهبری معنوی از دیدگاه کارکنان مخابرات شهرکرمانشاه بود. روش پژوهش بر اساس هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا جزء تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شاملکلیه کارکنان شرکت مخابرات شهر کرمانشاه به تعداد ۳۳۳ کارمند بود. نمونه مورد پژوهش بر اساس فرمول کوکران ۲۰۰ نفر و به روش تصادفیساده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه با ۵ سوال عمومی و ۶۶ سوال تخصصی پیرامون رهبری امنیت مدار، رهبری معنوی واهمال گری کارکنان استفاده شد. روایی پرسشنامه ها از طریق مطالعه و اظهار نظر استاد راهنما تایید شد. ضریب پایایی محاسبه شده از طریق روشآلفای کرونباخ به ترتیب برای رهبری امنیت مدار ۸۲۱ / ۰، رهبری معنوی ۹۶۷ / اهمال گری کارکنان ۹۳۴ / ۰ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی (فراوانی، شاخص های مرکزی و پراکندگی) و استنباطی استفاده شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون کولموگروف-اسمیرنف و مدلمعادلات ساختاری برای آزمون فرضیات استفاده شد. نتایج نشان داد رهبری امنیت مدار تاثیر معنی داری به اندازه ۵۲ درصد بر کاهش اهمال گریکارکنان داشت و همچنین رهبری امنیت مدار اثری بسیاری قوی بر رهبری معنوی داشت (۰.۰۵ > p). رهبری معنوی نیز نقش میانجی گری جزءدر اثرگذاری رهبری امنیت مدار بر کاهش شیوع اعمال گری داشت (۰.۰۵ > p). این پژوهش بر اهمیت رهبری امنیت مدار و رهبری معنوی درکاهش اهمال گری صحه گذاشت و از این لحاظ می تواند در کاهش شیوع اهمال گری موثر باشد.

Keywords:

رهبری امنیت مدار , رهبری معنوی , اهمال گری شغلی