بررسی تاثیر رهبری مثبت گرا بر مشارکت در کار و رضایت از زندگی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی

رهبری مثبت گرا، نهضت جدیدی است که با احیای نگرش مثبت به انسان و رفتارهای وی در حال شکل گیری و توسعه است. هدف این حرکت واکنشنسبت به نگرش منفی رفتاری و تمرکز و تاکید بر ویژگی های مثبت انسان به جای ویژگی های منفی آن است. در رویکرد جدید رفتار سازمانی مثبت گراتوجه به نقاط مثبت و خوبی های رفتار آدمی است که در سازمان میتواند منشا اثرات مثبتی بر بهره وری و بهزیستی کارکنان باشد، عاطفه، همدلی،رضایت از زندگی و مشارکت کارکنان باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر رهبری مثبت گرا بر مشارکت در کار و رضایت از زندگی با نقش میانجیتوانمندسازی روانشناختی کارکنان سازمان جهاد کشاورزی شهرستان بجنورد بود. تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش توصیفی -پیمایشی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان اداره جهاد کشاورزی شهرستان بجنورد به تعداد ۱۸۵ نفر میباشد که بااستفاده از جدول مورگان تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. روش گردآوری دادهها پرسشنامه بوده است. پرسشنامه ها شامل پرسشنامهاستاندارد رهبری مثبت گرا لوتانز و همکاران (۲۰۰۷)، پرسشنامه مشارکت در کاربلودورن (۱۹۹۹)، پرسشنامه رضایت از زندگی گریفین و همکاران(۱۹۸۵) و پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریزر (۱۹۹۵) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای ۲۴ spss و ۲۲ Amosاستفاده شد. نتایج حاکی از آن است که رهبری مثبت گرا بر مشارکت در کار و رضایت از زندگی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی تاثیر دارد،رهبری مثبت گرا بر مشارکت در کار، رضایت از زندگی و توانمندسازی روانشناختی تاثیرگذار است، علاوه بر این رهبری مثبت گرا بر رضایت از زندگیتاثیر دارد و توانمندسازی روانشناختی تاثیر دارد همچنین توانمندسازی روانشناختی بر رضایت از زندگی و مشارکت در کار بر رضایت از زندگی تاثیر دارد.

Keywords:

رهبری مثبت گرا , مشارکت در کار , رضایت از زندگی , توانمندسازی روانشناختی