فرناز کلیدری - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

امروزه ظهور رسانه و تکنولوژی های نوین باعث پررنگ تر شدن نقش شبکه های اجتماعی در زندگی شده و موجب به نمایش گذاشتن هر چه بیشتر خود در بستر مجازی شده است و گاها نشانه هایی از خودشیفتگی و به نمایش گذاشتن خود و نیاز به گرفتن تایید از دیگران مشاهده می شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه شخصیت نمایشی با ارائه یا عدم ارائه ی تصاویر مربوط به خود در فضای مجازی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و به علت ماهیت مقایسه ای بودن آن از نوع پس رویدادی است، در نتیجه با دو جامعه و نمونه مواجهیم. از میان کاربران فضای مجازی ۱۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند( ۵۵ نفر با ویژگی ارائه و ۵۵ نفر با عدم ارائه تصاویر از خود). برای سنجش ویژگی مورد مطالعه، خرده مقیاس خودشیفته بودن از پرسشنامه میلون جهت سنجش میزان ویژگی خودشیفتگی کاربران در اختیارشان قرار گرفت، سپس داده ها توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد میانگین در گروه ارائه دهنده تصاویر ۲۶/۶۷ و در گروه مقابل ۲۶/۴۱ برآورد شد و اختلاف معنی دار نبود. به این ترتیب بین دو گروه از نظر شخصیت خودشیفته تفاوت معنی داری وجود ندارد

شخصیت خودشیفته، فضای مجازی، ارائه تصاویر از خود