بیوگاز پاسخی به چالش انرژی و پسماند در ایران

از زمان وقوع شوک نفتی دهه هفتاد، لزوم توجه به منابع جایگزین سوختهای فسیلی برای سیاستگذاران حوزه انرژی کشورها مطرح گردید و منجر شد تا برنامه ریزان بخش انرژی ، تغییر حاملهای انرژی و حرکت به سوی سوختهای پاک و انرژیهای تجدید پذیر را در راس کاری خود قرار دهند. ایران با مصرف ۲/۲ درصد از نفت خام دنیا و ۴/۵ درصد از گاز دنیا یکی از بزرگ ترین کشورهای مصرف کننده انرژی فسیلی و در نتیجه تولید کننده گازهای گلخانه ای است و در بین ۲۰۷ کشور جهان از نظر انتشار گازهای گلخانه ای رتبه هفتم رادارد. آمارها نشان میدهد در سال ۱۳۹۹ در ایران ۷۴۵ میلیون تن گاز دی اکسید کربن تولید شده است. لیکن با توجه به محدودیتهای شدید بین المللی که در خصوص میزان انتشار آلاینده ها وضع شده اند این شرایط نمی تواند استمرار یابد. در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد برق مورد نیاز کشور از طریق نیروگاههای حرارتی تامین می شود. در این نیروگاهها برای تولید توان بایستی سوخت گاز سوزانیده شود. با توجه به اهمیت استراتژیک سوخت گاز طبیعی و امکان صادرات آن توصیه می شود سبد حاملهای انرژی و سوخت نیروگاهها با گزینه های دیگر نظیر ، بیوگاز جایگزین گردد. بیوگاز از یکی از حاملهای انرژی تجدید پذیر است که میتواند جایگزین مناسبی برای سوختهای فسیلی در کشور باشد. بعلاوه بیوگاز می تواند به چالش مدیریت پسماند نیز به شیوه ای مناسب پاسخ دهد.

Keywords:

بیوگاز , شاخص شدت انرژی , ناترازی انرژی , لندفیل , تخمیر بیهوازی