علی گلدوست - دانشجوی دکتری، گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
مهرداد حجت - استادیار، گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

در این مقاله بین دو روش بازپرداخت میزان برق تولیدی از منابع تجدیدپذیر مشارکت کننده در نیروگاه های مجازی یعنی استفاده از مکانیزم خرید تضمینی بیست ساله یا استفاده از ظرفیت های ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور مقایسه صورت گرفته است. همچنین مقایسه مذکور در یک مطالعه موردی برای احداث نیروگاه ۷ مگاواتی خورشیدی در منطقه اشتهارد استان البرز مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج شبیه سازی این نیروگاه در نرم افزار Pvsyst و تحلیل های اقتصادی نشان می دهد استفاده از روش ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید نتایج مثبتی در بازگشت سرمایه را در بر دارد و بسیاری از مشکلات و دغدغه های سرمایه گذاران برای بازگشت سرمایه و سازمان انرژی های تجدیدپذیر و بهره وری برق ایران (ساتبا) برای بازپرداخت را سامان می دهد.

نیروگاه مجازی، خرید تضمینی، ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید، نیروگاه فتوولتائیک، بازگشت سرمایه.