عارفه فروتن - کارشناس ارشد حقوق بین الملل
علی مشهدی - استادیار دانشگاه قم

دردهه های اخیر استفاده از وسایل الکترونیک و برقی در جوامع روند فزاینده ای داشته و این امر منجر به افزایش پسماند های برقی و تجهیزات الکترونیک شده است از این رو توجه جا معه بین الملل ودولت ها را به خود جلب کرده است برخی از اسناد بین المللی از جمله کنوانسیون بازل ، هلسینکی و باماکو مرهون این گونه نگرانی هاست دراین نوشتار سعی شده است تا با ارجاع ویژه به آیین نامه ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای برقی و الکترونیکی مصوب 1389 به برررسی نقاط قوت و ضعف مدیریت اینگونه پسمانها در ایران با توجه به دستورالعمل های اتحادیه اروپا ودیگر اسناد بین المللی مرتبط پرداخته شود فرض اساسی این مقاله براین امر استوار است که با توجه به افزایش فزاینده این قبیل پسماندها و نقل و انتقال آنها در جریان قواعد حقوق بین الملل و حقوق ملی نیازمند تحول و توجه ویژه به مدیریت حقوقی این قبیل پسماندها بهدلایل بهداشتی و زیست محیطی است.

پسماند الکترونیک، مدریت پسماند - دستورالعمل های اتحادیه اروپا - اسناد بین المللی