مسعود طالبی مقدم - دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه قرآن و حدیث قم
احمد کریمی - استادیار گروه کلام دانشگاه قرآن و حدیث قم
سید علی سجادی - دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه قرآن و حدیث قم

یکی از پر رمز و رازترین داستان های قرآن، داستان حضرت آدم(ع) است. موضوع حضرت آدم(ع)، به عنوان نخستین انسان و نخستین پیامبر از اهمیت قابل توجهی در اندیشه اسلام برخوردار است. این داستان در نگاهی تمثیلی، داستان تمامی انسان ها است. پژوهش حاضر که از زمره پژوهش های بنیادین است، با روش توصیفی-تحلیلی، از آفرینش آدم(ع) تا هبوط وی را در اندیشه علامه طباطبایی مورد بررسی قرار می دهد. بدون شک علامه طباطبایی از جمله برجسته ترین شخصیت های دینی جهان اسلام در دوران معاصر است که بررسی اندیشه ایشان، بسترهایی برای ایجاد طرح های نو و پویا در عرصه پژوهش های قرآنی را حاصل می کند. بررسی های صورت گرفته حاکی از آن است که علامه طباطبائی قائل است که تمثیل به منظور فهم بهتر مطلب در زبان قرآن مطرح گردیده و بیانات لفظی قرآن، مثلهایی است برای معارف حقه الهی و خداوند برای اینکه آن معارف را بیان کند آن ها را تا سطح افکار عموم مردم تنزل داده است. علامه، داستان حضرت آدم(ع) را از نوع داستان تمثیلی دانسته که مبتنی بر حیات آدمیان قبل از این دنیا می باشد. وی بر این باور است که در قصص تمثیلی، ساختار درونی داستان از واقعیت برخوردار بوده، اما ترکیب آن به صورت یک قضیه تمثیلی است و هرگز تمثیل به معنای خیالبافی محسوب نمی شود

تان حضرت آدم(ع), آفرینش, هبوط, علامه طباطبایی, زبان تمثیلی