حسن رضا خاوری - کارشناسی ارشد فلسفه اسلامی جامعه المصطفی العالمیه

دانش عرفان از توحید و موحد، و به عبارتی، از خداوند متعال و نسبت انسان با حق تعالی بحث می کند اما دانش سیاست از نسبت انسان با انسان پرسش به عمل می آورد. پس، بحث از نسبت و بنیاد سیاست در تفکر عرفانی مستلزم بحث از این دو موضوع یا دست کم عنایت بدان است. در عرفان، مفهوم «ولایت» هر دو نسبت مذکور را در خود گرد آورده و لذا یک مفهوم دو وجهی (الاهیاتی-سیاسی) است. تحقیق حاضر می کوشد فرضیه ی ولایت به مثابه بنیاد سیاست در عرفان را مورد پژوهش قرار دهد. البته، قبل از پرداختن به ولایت، اشاره ی اجمالی به اصول بنیادین عرفان صورت می گیرد، تا جایگاه ولایت در عرفان بهتر روشن شود.

عرفان, ولایت, سیاست, وجود, اسماء, بطون, ظهور