بهینه سازی جداره شهری کوی امام اصفهان بامحوریت حفظ تعلق خاطر

منظر شهری،به شکل جدایی ناپذیری با جداره سازی مرتبط است.نماهای شهری،عناصری حیاتی در ایجاد حس مکان و کیفیات کالبدی و فضایی به شمار می روند که موجب هویت بخشی به محدوده های شهری می شوند.مسائلی چون حفظ،ساخت مجدد،ساخت نمای مشابه با الگوی تاریخی یا تعویض آن،اهمیتی اساسی از لحاظ کیفیت منظر شهری دارد.فضاهای شهری مناسب و کارآمد نه تنها می توانند موجب ارتقا کیفیت محیط های شهری گردند و تاثیر مطلوبی بر ذهن شهروندان بگذارند بلکه می توانند در آنها حس تعلق خاطر نسبت به فضای شهر را به وجود آورند . یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده حس تعلق خاطر می باشد .انسان به مرور زمان با یک فضا انس می گیرد و نسبت به آن احساس تعلق خاطر پیدا می کند، این فضا برای او ارزشمند می شود و حس آشنا و نوستالژیکی در قبال آن فضا دارد. این فضا، مکان خوانده می شود و خاطره ساز است. حس مکان یا روح ارتباط انسان با مکان و یا تعلق خاطر انسان نسبت به محیطی که در آن زندگی می کند است. حس مکان عاملی است که میان انسان و مکان ارتباط برقرار می کند و وحدت به وجود می آورد. در نتیجه مکان دارای سلسله مراتبی از بی تفاوتی نسبت به مکان تا فداکاری نسبت به آن است. تعلق خاطر به مکان واجد دو بعد کالبدی و اجتماعی است. در بررسی تاثیر عوامل اجتماعی و ویژگی های کالبدی آن، عوامل کالبدی در شکل گیری حس تعلق نقش واسطه را ایفا می کنند و امکان ایجاد و ارتقای پیوندهای اجتماعی را فراهم می آورند. در اینجا قابل ذکر است که حس مکانی فرد با ویژگی های کالبدی درگیر می شود.پژوهش حاظر که در قالب یک مطالعه موردی انجام می شود،یک تحقیق با رویکرد توصیفی-تحلیلی است.هدف این پژوهش بهینه سازی جداره شهری کوی امام اصفهان با محوریت حفظ تعلق خاطر می باشد

Keywords:

تعلق خاطر , جداره شهری , کوی امام , منظر شهری , هویت مکانی , خاطره جمعی , حس مکان , فضای شهری