محمدرضا اتحادی فر - کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، گروه تحقیقات آموزشی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
حسین جناآبادی - استاد، گروه علوم تربتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
ابوسعید داورپناه - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بخشش درمانی در شادکامی و کیفیت زندگی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. روش انجام پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی دانش آموزان پسر دوره ی اول متوسطه شهرستان زهک در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای در نهایت حجم نمونه ای به تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه های شادکامی آکسفورد (OHI) (۱۹۹۰) و کیفیت زندگی در مدرسه (QOSL) اندرسون و برو (۲۰۰۰) پاسخ دادند. گروه آزمایش ۱۲جلسه ۶۰ دقیقه ای بخشش درمانی بر اساس الگوی درمانی اصلی انرایت را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که بخشش درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش بخشش درمانی باعث افزایش شادکامی و بهبود کیفیت زندگی تحصیلی دانش آموزان شده است.

بخشش درمانی, شاد کامی, کیفیت زندگی تحصیلی, دانش آموزان