زهرا کیخا - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
ناصر ناستی زایی - دانشیار مدیریت آموزشی،گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی،دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی،دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.

هدف پژوهش بررسی تاثیر رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس با نقش میانجی تسهیم دانش سازمانی بود. روش پژوهش توصیفی–همبستگی بود. ۱۶۰ مدیر و معاون مدارس متوسطه دوم شهر زاهدان به شیوه نمونه گیری تصادفی– طبقه ای (بر حسب جنسیت) از طریق سه پرسشنامه رهبری اصیل (والومبوا و همکاران، ۲۰۰۸)، اثربخشی مدیریت مدرسه (علاقه بند، ۱۳۷۱) و تسهیم دانش (یو، ۲۰۰۳) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرام افزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها مقدار ضریب همبستگی بین رهبری اصیل و تسهیم دانش (۰۰۱/۰, p=۴۹۱/۰r=)، رهبری اصیل و اثربخشی مدیریت مدارس (۰۰۱/۰, p=۷۷۵/۰r=) و تسهیم دانش و اثربخشی مدیریت مدارس (۰۰۱/۰, p=۵۸۸/۰r=) معنادار بود. اثر مستقیم رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس (۲۸/۶, t=۷۱/۰β=)، اثر مستقیم رهبری اصیل بر تسهیم دانش (۸۵/۴, t=۶۵/۰β=)، و اثر مستقیم تسهیم دانش بر اثربخشی مدیریت مدارس (۷۹/۲,t=۲۸/۰β=)، معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس با میانجی گری تسهیم دانش (۱۸۲/۰β=)، معنادار بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که رهبری اصیل هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی تسهیم دانش با اثربخشی مدیریت مدارس رابطه مثبت و معنادار دارد.

رهبری اصیل, اثربخشی مدیریت, تسهیم دانش