حمیدرضا رحمانی - گروه مدیریت دولتی(گرایش مدیریت تحول)، دانشگاه تهران

هنگامی که بلایای طبیعی رخ می دهد، شهرها با خطرات بیشتری مواجه هستند، و بیش از هر محیط دیگری در شهرها خسارت ایجاد می شود . هنگامی که حادثه ای طبیعی در شهری اتفاق می افتد، پیامد های آن نسبت به هر محیط و سکونتگاه دیگری، بدتر است. با افزایش و رشد شهری شدن و حوادث و بلایای طبیعی بزرگ و کوچکی که مدام در محیط شهری رخ می دهد، سالها تلاش و زحمت و کار برای توسعه و پیشرفت مکرر و پیوسته نابود می شود. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش آموزش دوره ای نیروی انسانی در برنامه ریزی و مدیریت بحران شهری با روش توصیفی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد با وجود پیشرفت علوم و فن آوری طی سال های اخیر، هنوز مخاطرات طبیعی تهدید کننده حیات برخی از شهرهای دنیا می باشد، برنامه ریزی و مدیریت علمی در جهت تطابق رفتار و مکانیسم پدیده های طبیعی و مخاطره آمیز در نواحی مختلف دنیا و به ویژه در شهرها به نسبت شرایط جغرافیایی حاکم بر شهرها اولویت های خاص خود را می طلبد. و می توان گفت اگر پیشگیری را مجموعه اقدام هایی بدانیم که برای رفع و با کاهش خسارت های جانی و مالی ناشی از حوادث انجام می شود، بدون حداقلی از ایمنی، زندگی شهری غیر ممکن خواهد بود. معمولا تلاش برای تامین ایمنی در دو سطح انجام می پذیرد، در مرحله نخست انجام اقدام های پیشگیرانه(همانند آموزش و توصیه های ایمنی برای کاهش حوادث صورت می پذیرد و در مرحله دوم با وقوع حوادث به مقابله با آن اقدام می گردد.

آموزش، نیروی انسانی، برنامه ریزی، مدیریت بحران شهری