مجید رفیعیان اصفهانی - فارغ التحصیل دکتری مدیریت گرایش کسب و کار، دانشگاه علم و فرهنگ؛ دانشجوی دکتری حرفه ای مدیریت (DBA)، دانشکده مدیریت صنعتی.

توسعه اقتصادی همواره از دغدغه های اصلی حوزه علم و سیاست بوده و برای قرار گرفتن در مسیر صحیح توسعه اقتصادی، ریشه یابی مستمر آن الزامی است. یافته ها و تجربه اخیر کشورها حاکی از آن است که خلاقیت و نوآوری مهم ترین و بنیانی ترین عامل رشد و توسعه اقتصادی است. یکی از مهم ترین حوزه های تقویت خلاقیت و نوآوری، حوزه ی فرهنگ، هنر و آموزش است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه ی نوآوری و خلاقیت با رشد اقتصادی و مروری بر اهمیت و موانع و رشد آن است. در این تحقیق با استفاده از مطالعه کتابخانه ای به بررسی رابطه ی بین نوآوری و خلاقیت با رشد اقتصادی پرداخته شده است. خلاقیت و نوآوری در نهاد هر انسانی است و باید در دوره ی کودکی و نوجوانی با آموزش های اصولی پرورش و رشد یابد تا در سال های بعد، در تمام فعالیت های فردی و گروهی انسان مشاهده گردد. برای پرورش خلاقیت باید به کودکان و نوجوانان امکان تفکر داد و آنان را از انجام دادن فعالیت های تکراری و بدون هدف و از پیش تعیین شده تا حد امکان بر حذر داشت. سرمایه گذاری در فن آوری به عنوان اصول مقدماتی برای تضمین کردن قدرت رقابتی و پیشرفت و متعاقبا دست یابی به یک رشد اقتصادی پایدار در نظر گرفته می شود. فراهم کردن سطح پایداری از تحصیلات برای نیروی کار، افزایش سرمایه گذاری ها در حوزه پژوهشی، خلق محصولات جدید و دسترسی راحت سرمایه گذاران به بازارهای بورس می تواند در درجه اول توسعه بخش های خصوصی و دولتی را تضمین کرده و ثانیا شرایط و کیفیت زندگی مردم را بهبود دهد.

خلاقیت نوآوری رشد اقتصادی نهاد