نقش زنان در مشارکت زیست محیطی برای توسعه پایدار شهری

یکی از مهمترین ابعاد امنیت در جهان، امنیت زیست محیط و منابع و سیستم های حافظ حیات زمین است که طول عمر و رفاه کل بشریت به آنها وابسته است. امروزه توجه به مشارکت زنان به عنوان نیمی از منابع انسانی، نه تنها از موضوعات و اهداف اساسی توسعه ی اجتماعی و اقتصادی در هر کشوری به شمار می رود، بلکه ابزاری موثر در تحقق اهداف توسعه ی پایدار نیز محسوب می شود .از این روی یکی از شاخص های درجه ی توسعه یافتگی یک کشور، میزان مشارکت و نقشی است که زنان در آن کشور دارا هستند. با توجه به این امر که هنوز مشارکت در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران نهادینه نگردیده است. هدف از این پژوهش حاضر نقش زنان در مشارکت زیست محیطی برای توسعه پایدار شهری می پردازد. پژوهش حاضر به لحاظ روش، بنیادی و به جهت ماهیت توصیفی – تحلیلی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر از اسناد کتابخانه ای و مطالعات نظری مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است و در نهایت با استفاده ازتحلیل اسنادی به تبیین موضوع پرداخته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که زنان در اکثر کشورها بیشتر از مردان اقدامات عملی در حفاظت از محیط زیست و مصرف بهینه از منابع انجام می دهند، در حالی که در زمینه اقدامات تشکیلاتی و حضور در تصمیم گیری ها و چانه زنی های زیست محیطی چندان فعال نیستند. بررسی اقدامات زیست محیطی زنان در گروه هاینسلی مختلف نشان می دهد که زنان میان سال اقدامات عملی بیشتری در حفاظت از محیط زیست انجام می دهند، این در حالی است که در اقدامات تشکیلاتی گروه های نسلی جوان تر حضور فعال تر و بیشتری در سازمان های زیست محیطی دارند. در نتیجه با آموزش و ایجاد باورهای زیست محیطی در میان فرهنگ جوامع و در نهایت آموزش اخلاق زیست محیطی به داشتن فرهنگی مناسب در جهت حفظ محیط زیست منجر می شود که به دنبال آن، منافع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی، همگی حفظ شده و بقای نسل انسان و منابع برای نسل آتی و نسل آینده تضمین می شود

Keywords:

زنان , مشارکت زیست محیطی , توسعه پایدار شهری