حسین اکبری - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه بزرگمهر قائنات

میراگرهای اصطکاکی خصوصا میراگر اصطکاکی دورانی و در کل مکانیزم اصطکاک به علت داشتن عملکرد ساده و عدم نیاز به مصالح و تکنولوژی خاص، به عنوان یکی از بهترین راه های ارتقاء رفتار لرزه ای سازه ها محسوب می شود. با تغییر تدریجی روش طراحی سازه ها از روش های بر پایه مقاومت به روش های بر پایه ی عملکرد، قاب های ساختمانی متداول موجود پاسخگوی ضوابط این روش ها نمی باشد و در صورت طراحی این قاب ها با ضوابط عملکردی جدید طرح غیراقتصادی خواهد شد. مشکل اساسی در انواع قاب های موجود عدم توازن بین سختی و شکل پذیری در آن هاست. یک سازه برای آن که در یک زمین لرزه دچار جابه جایی های زیادی نشود باید از سختی کافی برخوردار بوده و برای این که انرژی زلزله را به خوبی مستهلک کند باید شکل پذیری بالایی داشته باشد.در کل با پیشرفت روز افزون میراگرهای اصطکاکی در دنیا و این که سطح داخلی نمودار هیسترزیس در میراگر اصطکاکی نسبت به سایر میراگر ها بیش تر می باشد پس می توان تقریبا در تمامی طراحی ها از میراگرهای اصطکاکی استفاده کرد.

ارتعاشات سازه ای، میراگرهای اصطکاکی دورانی، مکانیزم اصطکاک، رفتار لرزه ای، مستهلک