اعتباریابی پرسشنامه جامع فرزندپروری عمومی در والدین کودکان ۱۳-۵ سال

هدف: فرزندپروری یک تکلیف چندوجهی است و نحوه تحقق این تکلیف والدی نقش مهمی در رشد و تحول کودکان به ویژه در دوران اولیه کودکی دارد. علیرغم وجود تعداد زیادی پرسشنامه فرزندپروری، اختلاف نظر قابل توجهی در مورد بهترین نحوه ارزیابی فرزندپروری وجود دارد. بسیاری از ابزارها تنها جوانب محدودی از فرزندپروری را ارزیابی می کنند. از این رو شناسایی و سنجش ساختارهای اصلی فرزندپروری و تبیین مولفه های شناختی آن برای انجام پژوهش در حوزه رشد کودک و خانواده الزامی است. به منظور رفع این کاستی، اعتباریابی پرسشنامه جامع فرزندپروری عمومی در جامعه ایرانی با تمرکز بر ارزیابی همزمان طیف گسترده ای از رفتارهای چتدگانه فرزند پروری انجام شد. این ابزار رفتارهای والدین را در پنج ساختار اصلی فرزندپروری (پرورش، ساختار، کنترل رفتاری، کنترل با اجبار و مراقبت بیش از حد) بررسی می کند. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود. جامعه آماری شامل والدین و مراقبین ایرانی دارای کودکان ۱۳-۵ سال بودند. تعداد ۴۱۶ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و نظرسنجی برخط را تکمیل نمودند. از روش های تحلیل عاملی و تکنیک های مدل سازی پرسش-پاسخ استفاده شد. یافته ها: پرسشنامه تقلیل یافته (۸۰ آیتم) برازش خوبی را آشکار نمود. تحلیل عاملی تاییدی ساختار پنج عاملی (شامل ۸۰ آیتم) را تایید کرد. همسانی درونی پنج حوزه فرزندپروری در دامنه مطلوب قرار گرفت. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه جامع فرزندپروری عمومی از ویژگی های روانسنجی مطلوبی برخوردار است و به عنوان یک ابزار مناسب می تواند در جامعه ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

اعتباریابی , پرسشنامه , فرزندپروری عمومی , کودکان