زهرا نیک منش - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان ، زاهدان، ایران.
یحیی کاظمی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سمیه امرا - کارشناس امور بانوان و جوانان مدیریت آموزش و پرورش شهرستان سراوان

هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی بخشایش بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر شهرستان سراوان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر سراوان در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ با گستره سنی ۱۵- ۱۶ سال بود. از این میان، ۳۰ دانش آموز که در پرسشنامه انگیزه های بین فردی (مایکل مک کالو و همکاران، ۱۹۹۸) مرتبط با خطا کاری بیشترین نمره را گرفته بودند، به شیوه ی نمونه گیری هدفمند در دو گروه آزمایش و کنترل به طور برابر (۱۵ نفر) انتخاب شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی نوجوانان (روانز -سیبر و همکاران،۲۰۰۸) به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای هر دو گروه به کار برده شد. پروتکل مداخله بخشش در طول ۱۲ جلسه هفته ای دوبار برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و یک ماه بعد آزمون پیگیری بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش بخشایش بر کیفیت زندگی نوجوانان دختر موثر بوده است. بنابراین، با آموزش بخشودگی به وسیله ی بسته ی آموزشی و بروشورهایی با محتوای بخشودگی و آموزش آن، درجهت افزایش کیفیت زندگی دانش آموزان دختر اقدام نمود.

بخشایش, کیفیت زندگی, خشم, دانش آموزان دختر