بررسی شاخص های بیوکلیمایی موثر بر معماری در شهر کرمان

شناخت آسایش زیست اقلیمی در مناطق مختلف جغرافیایی می تواند به فرایند برنامه ریزی و توسعه منطقه کمک کند آسایش و سلامتیانسان در محیط طبیعی رابطه مستقیمی با عناصر اقلیمی دارد. امروزه اکثر مطالعات و برنامه ریزی های بیوکلیمایی انسانی اساس و مبنا یبرنامه ریزی های شهری،عمرانی، سکونتگاهی، معماری و حتی گردشگری می باشد. در این پژوهش شهر کرمان از نظر شاخص های اقلیمیماهانی وگیونی با استفاده از داده های آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کرمان طی سالهای ( ۱۳۹۵-۱۳۸۰ ) به مدت ۱۵ سال موردارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که شاخص های بیوکلیمایی مورد استفاده، توانایی آشکارسازی دوره هایآسایشی و عدم آسایشی کرمان را دارند و با وجود تفاوت های جزئی، نمودهای نسبتا همگونی از اقلیم آسایشی این شهر ارائه میدهند.بررسی ها نشان داد که کرمان در طول سال با داشتن تنوع بیوکلیمایی، از شرایط گرم تا بسیار خنکی برخوردار است؛ طی فصول زمستان وتابستان از محدوده آسایش زیست اقلیمی خارج است و با آغاز فصول بهار و پاییز در ماه های گذار از سرما به گرما (فروردین) و گرما بهسرما (آبان) اقلیم کرمان به شرایط آسایش انسانی نزدیک می شود.

Keywords:

آسایش زیست اقلیمی , گیونی , ماهانی , کرمان