ارزیابی کیفیت منابع آب سطحی برای مصارف کشاورزی و شرب (مطالعه موردی: حوضه آبخیز تیلآباد در استان گلستان)

ارزیابی کیفیت منابع منابع آب و آگاهی از وضعیت آن در حفاظت، برنامه ریزی و مدیریت بهینه منابع آب برای کاربردهای گوناگون بسیار حائز اهمیت است .از طرفی، وضعیت بهینه منابع آب به لحاظ کمی و کیفی یکی از شاخص های توسعه پایدار در هر حوضه آبخیز محسوب میشود. در عین حال، رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای استفاده از منابع که اغلب با بی توجهی نسبت به ملاحظات محیط زیستی همراه است، منجر به آلودگی منابع آبی و کاهش کیفیت آن می گردد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی کیفیت منابع آب سطحی برای مصارف کشاورزی و شرب در حوضه آبخیز تیلآباد در استان گلستان است. برای انجام این پژوهش از آمار مربوط به ایستگاه نوده طی دوره آماری ۱۸ ساله استفاده شده و با ترسیم نمودارهای ویلکاکس و شولر، تجزیه و تحلیل کیفی آب رودخانه صورت گرفت. بر اساس نتایج، منابع آب سطحی این حوضه برای کشاورزی در وضعیت متوسط و برای شرب در محدوده قابل قبول می باشد. همچنین نتایج نشان داد تمامی پارامترهای مورد بررسی (به استثنای ۳ HCO که تغییرات آن با تغییر دبی ثابت ماند) با مقدار دبی رابطه معکوس دارند که به معنای افزایش کیفیت آب در دبی بالاتر می باشد

Keywords:

ارزیابی کیفیت آب , آشامیدنی , مصارف کشاورزی , قابلیت سنجی